Η καταιγιστικά σκληρή πραγματικότητα που επιμένει, που κάποιες φορές εκτοπίζει ακόμη και την ανθρώπινη φαντασία, οι απώλειες, οι απουσίες, οι οφειλές στους μεγάλους μας, οι χαμένες αξίες, η διαβρωτική μέσα στην ερημία του πλήθους μοναξιά, η αγάπη και ο έρωτας αποτελούν το έναυσμα αυτής της ποιητικής συλλογής, έτσι όπως έρχονται, έτσι όπως εγγράφονται και κυοφορούνται μέσα μου.
Και πάλι ζητούμενο τα αυτονόητα,τα απλά και καθημερινά, μα τόσο αναγκαία για το σύντομο, μέχρι να γίνουμε αστερόσκονη, πέρασμά μας απ\' αυτόν τον πλανήτη.